3 yıllık sevgilim birden bire beni terk etti?

Ben; 25 yaşındayım, Tıp fakültesi öğrencisiyim. Stesli dönemler geçiriyorum, okul, iş, ekonomik durumlar aile yapısı vs. ciddi derecede zorlu bir süreçten geçiyorum.

Sevgilimde benim yaşımda, kendisi yeni mezun bir hekim, bu sene başladı çalışmaya. Aktif çalışıyor, ilkokulda aynı okulda okuduk. Çocukluktan beri tanıyorum. Anne ve babası ayrılar. 3 ablası var ve ablaları ile arasında yaş farkı epey (15) var. Annesi o 2-3 yaşındayken babasından ayrılmış ve onları hiç istememiş. Ablaları ona annelik etmiş.

3 sene önce, o üniversite 4. sınıftayken onunla görüşmeye başladım. Kısa süre içerisinde kendisiyle aramızda bir ilişki başladı. O kadar uyumluyduk ki, gerçekten bazen ben bile anlam veremiyordum bu kadar iyi anlaşabildiğimize... Ufak tefek bazı anlaşmazlıklar küçük tartışmalar her ilişkide olur; 3 yıl boyunca birbirimizi kıracak tek kavga olmadı aramızda, tek hakaret çıkmadı ağzımızdan birbirimize karşı, evet gerçekten abartmıyorum.

Bu sene mezun oldu, mezuniyetine gittim. Hep yanındaydım bu süreçte. O daha mezun olmamışken, boş vakitlerimizde beraber onlarca şehir gezdik; İstanbul, Rize, Erzurum, Mardin gibi zıt coğrafi şehirleri arabayla, doyasıya gezdik. Buralarda birlikte kaldık günlerce. Harika bir ilişkimiz vardı. Birbirimize özverili bir saygımız vardı en güzeli...

İlişkiden 6 ay sonra bir bahaneyle (ailemden birini sevgilimin okul arkadaşı diye tanıttık) annemler misafir oldular onlara, gördüler aileyi fakat aileye bizim ilişkimizden bahsetmediler. Sadece bir tanışıklık olsun dediler fakat nasıl olduysa sevgilimin ablası şüphelenmiş. Bizimkiler evden ayrılır ayrılmaz 3 ablası sevgilime baya yüklenmiş; işte senin böyle bir kız arkadaşın mı vardı, bizim niye haberimiz yoktu, kesin bunlar seni görücüye geldiler. İtiraf et falan diye sıkıştırdılar. Tabi itiraf etmedi ve ablaları varsa böyle bir ilişki hemen bitirmesini söylemiş ve babasının bundan hoşlanmayacağını söylemiş.

Geçen sene sevgilimin en iyi anlaştığı ablasına böyle bir durum olduğunu artık söylemesini ve istemeye geleceğimizi söylemesini istedik. Yine aynı tepki gerçekleşti. "Biz biliyorduk, o zaman sana söylemedik mi görüşmeyeceksin" vsvs. Bu sefer babasına söylemişler ve "benim evime kimse gelmesin, kızımı o aileye vermiyorum. Eğer istiyorsa kızım gitsin onlara ben kızımı reddederim" demiş. Kararlıydık,10 yıl da olsa bekleriz dedik, hiç sorun değil. Bir şekilde olurdu.

2-3 hafta önce nişan yüzüğü aldık, gözleri parlayarak taktı. Çok heyecanlı ve mutlu olduğunu söyledi. Kararımız kesindi, araya birilerini koyacaktık, tekrar deneyecektik, bu sefer umutluyduk.

2 gün önce birden bire veda mesajı yazdı. Beni sevdiğini ama istemediğini söyledi. Şok oldum. Günlerdir gram lokma yiyemedim. Sebebini söyle dedim, sebep yok dedi, zamanla oluşan bir şey ve içimdeki duygular yok olmuş gibi dedi.

Dün zaman istedi, düşünmek istiyorum dedi. Sustum. Yıkıldım... Kelimeler boğazıma düğümleniyor ve öyle acı çekiyorum ki, hiç tarifi yok... Psikiyatri ile görüşmeye başladım. Çok kötüyüm...