Artık yalnızlıktan sıkıldım 23 yaşindayim sevgilim bir türllü olmuyor denedim ama yine de olmadı üzülüyοrum halîme n'apacağım ki?
Bu arada yalnızlık hiç de güzel bir şey değil.
Her neyse bu arada gerçekten tipsiz diyebileceğiniz bir erkek değilimdir. Sosyalimdir. Girişken olmama rağmen olmuyor. Bana denk gelen kızlarla beyin yapılarımız uyuşmuyor. Koronadan dolayı da eskisi gibii sosyalleşemiyorumm. Artık daha fazla reddedilmek istemiyorum. 3-4 defa reddedildim. Bu arada mesela birinden hoşlansam kızı gözümdee çok büyütüyorum ister istemez.
Yanlış anlaşılmaktan korkuyorum sanki sapıklık yapıyormuşum gibi hissediyorum kıza yaklaşirken mesela. Bir de iltifat etmeye çekiniyorum yüz yüze tabii ki de ama whatsappta mesajlaşırken mesela rahatım akıyorum gidiyorum yani.
3 soru kafamı çok kurcalıyor.
1. O benim hakkımda ne düşündü?
2. Heyecandan yanlışlıkla bir laf etsemm tabi hakaret değil tabi benim hakkımda ne düşünür?
3. Rahat davransam mesela benim kusurlarıma rağmen sever mi?
Çoğunlukla benim karşıma kendini beğenmiş, egolu insanlar çıkıyor. Artık kizlardan korkar oldum. Samimi olduklarından emin olamiyorum. Birisine aşık olmaktan korkuyorum. Bazen düşünüyorum ben kendimi beğensem de onlar mı beni beğenmiyor diye. Monoton bir hayat istemiyorum. Aşık olsàm hüsrana uğruyorum artık hüsrana uğramak istemiyorum. Çok denedim bir türlü olmuyor işte. Ben de mutlu olmak istiyorum artık. Yalnız olmak istemiyorum. Hep kendimde hata aramaktan bıktım.7 milyar insan arasindan neden benim başima geliyor bu tür şeyler herkes kavuşuyor ki sevdiğine ama ben kavuşamiyorum. Sevgilisi olanları hep kıskanıyorum ben kıskanmak istemiyorum. Sokakta çift görmekten bıktım. Neden böyle oluyor?
Çok Süper Cevap