Aşık olduğum kız evlenmiş?

19 yaşımda tutulmuştum ona. Üniversite 1. Sınıfa başladık ilk ders başladı yepyeni insanlar ve ortam. O sınıfın ön tarafında oturuyordu adeta inci tanesi gibiydi hoca ile ilk konuşmamı yaparken gülümseyen gözlerle bana bakıyordu sonra o esnada bana laf attı o an konuşulan konu ile ilgili bende ders arasında topladım cesaretimi gittim yanına 3 arkadaş oturuyorlar oturabilir miyim dedim tabi dedi ve başladık konuşmaya gözüm diger kızları görmüyordu bile. Sonra arkadaş olduk aralarda beraberdik rüyada gibi hissediyordum onun yanında konuşmaları sesi gülüşü dünyadaki en güzel şeydi benim için ve giderek daha çok aşık oldum. Dışarıda bir bahaneyle görüşmeye karar vermiştik heyecanlıydım. Beraber şehri gezeriz gider güzel bir yemek yer sonra kahve içer sonrada lunaparka gider ve dönme dolaba bineriz diye hayaller kuruyorum mutluyum. Daha bir hafta olmadı yine otururken beraber telefonunda bir erkekle resmini gördüm içim içimi yedi gece mesaj attım sordum ve sevgilisi olduğunu söyledi hayallerim yıkıldı çok kötü hissettim ve konuşmama kararı aldım. Bana güzel sesiyle seslenip adımı söylediği ya da selam verdiği anlar olabildiğince soguktum katıydım ve zamanla kendimden uzaklaştırdım. Aylar geçti ona hep soguktum ve hiç konusmadım ama derste sadece gözüm onu görüyordu günler geçti haftalar aylar.. Hep seyrettim. Sene sonu geldi. Bu anlamsız mesafe onunda kafasında soru işaretleri oluşturdu belli. Bana bir ders bahanesi ile mesaj attı onu son kez görecektim dayanamadım ders anlatmayı teklif ettim. Buluştuk. Ders bahaneydi onu çok özlemişim. Oda sanki beni özlemiş gibi sürekli bana bir şeyler anlatıyordu ben derse odaklanmamızı söylüyordum. Konuştuk güler yüzü ile bana sürekli bir şeyler anlatıyordu sanki rüyada gibiyim dünyadan soyutlanmısım odağım sadece o. Kısa kestim ve akşam oldu ayrıldık. Yaz geldi rüyalarımda onu gördüm. Çok özledim. Yeni bir sene başladı gittim bir sevgili yaptım o bana aşıktı ama sürmedi ben sadece alışmıştım o ise seviyordu sonra onu da soğuttum. Neden bilmem birde onun acısını yaşadım. Asıl aşkımı iyice içime gömmem gerekliydi. İşe yaramıştı da çünkü kafam hep meşguldü. Sonra zaman geçti yine o aklımda onu. Yeri hep ayrıydı. Görüştük. O da sevgilisinden ayrılmış. Ne kahve ne su tam iki saat muhabbet ettik. Görüşmelerimiz hep böyle olurdu. Bu kadar konuşup sikilmadigim tek insandı. Sanki birbirimiz icindik. İki oldu üç oldu ben artık görüşmenin iyi olmayacağına karar verdim ve yine ilk sene yaptığımı yaptım. Yazdığına dönmedim görüşmek istedi gitmedim. Unutmalıydım. Çünkü o yine ilk ve tek sevgilisine dönecekti er ya da geç ve öyle de oldu. Kendimi arada harcayamazdım o kalbinde başkasını taşırken bu iş olamazdı. Etrafımız bizi birbirimize yakıştırıyordu ve sevgili zanneden de oldu. Gerçekten de o kadar uyumluyduk ki. Geldi üçüncü sene. Artık deliliğe vurup abaza gibi ona buna yazıyordum saçma sapan alakasız kızlarla görüştüm konuştum ama hiçbirini içim almadı. Sadece kendimi kandırdım. Devamı detayda?