Aşık olup reddedildiginiz insanın peşinden koşarmısiniz?

Başına gelen birisi olarak uyarıyorum. Uzak dur, cidden olmayınca olmuyor. Tüm insan ilişkilerinde Defalarca şahit olduğum bir durum; karşıdakine azıcık bile değer veren birisi ortada ve belirsizlikte asla bırakmıyor. Kendini kandırmayı bırak, yedeğe atıldığını fark edersin zamanla. İsteyen insan bir şekilde mutlaka o uzun süreç içinde ya bir denesek mi? Düşüncesine girer ve ışık yakar. İstediğin kadar değer ver, çabala, onun için tavizler ver ve yapmayacağın tavırları sergile, tabularını yık ve kimseye göstermediğin sabrı göster. Bekle ve bekle, dur biraz daha bekle, zaman geçsin gitsin ve sonuç olarak elde yine karşılıksız bir durum. En sonunda zaten herkesin sabrının bir sınırı var, gururununda bir sonu var. Hoş biliyorum şimdi bütün Dünya sana dur dese bile içinde tükenmek bilmeyen bir umudu kendi kendine daima yokluktan bile vâr edeceksin. Sadece cidden karşı tarafın zerre umrunda olmadığını kabullendiğin gün çekip gideceksin. Yine gözün arkada kalacak ama en azından çabayı ve boş mücadeleyi bırakıp hayatına devam edeceksin. Eninde sonunda mutlaka karşılık veren başkaları çıkar, bu hikayede kalbinde böyle sonlanır. Geçen gün Aylarca yaşadığım süreci özetleyen çok güzel bir tasvir ile denk geldim. "Nasibinde varsa döner dolaşır bulur seni ama nasibinde yoksa tüm sebepler bir araya gelse bile elden bir şey gelmez."

Cidden gün gelince kararlı bir şekilde bırakmak istiyorsan en büyük tavsiyem ego ve gurur yapma. Sonuna kadar çabala, mücadele et emek ver, ki hâlâ bile olmadığını görünce dönüp arkana bakarsın ve 'ben elimden gelenin fazlasını bile yaptım, durum benlik değil' rahatlığı ile hayatına devam edersin. Sonrası zaten belli, gittiğinde bile bir süre geçince dahi arkandan gelmeyen insanı bırakmak daha kolay olur. Hayatında ki varlığının farkında olmayan ve hatta Umrunda olmayan bir insanın hayatında eğrelti bir fazlalık olduğunun idrakine varman o süreçte gerçekleşir. Hakkında hayırlısı olsun.