Başkasının çocuğuna bakmak saçmamı?

Aşıksan edersin. Hatta saçma gelecek belki ama çocuğunuda kendi çocuğunmuş gibi seversin. Bu genişlik değil tamamen körlük. Aşkın kör etmesi. Tabiki etik bir olay değil ama gayrı ahlaki bir durumda değil. Fakat karşımızdakide bu çizgide olmalı. Kişi kendi bu durumdayken söylemesi tabiki kolay olur. “Ben de senin çocuğunu kabul ederdim” demek kolay. Ama bunu gerçekten hissediyorsanız, “Benim çocuğuma anne gibi yaklaşır biliyorum” diyebiliyorsanız her şey olağandır. Fakat benimleyken ortaya bir çocuk çıkarsa işte o zaman çocuk Allahın bir kulu, kadın dışarıdaki önemsiz insanlardan biri.

Bu kendi yaşımızla ilgili bir durum. Hatundan yana bir sıkıntım olmadıktan sonra çocuğu benim çocuğum olur ama bu soruyu 25 yaşımdayken sorsan sadece evlenmiş boşanmış olsa bile kabul etmezdim tabi.