Çok pişmanım affedilmiyorum?

üni 1. sınıf öğrencisiyiz pandemi yüzünden online üni dcsinden tanıştık. uzun süre toplu ve bireysel konuşmlarla kaynaştık aramızda bir şeyler oluştu. çok tatlı samimi güzel sohbetler ettik. güzel zamanlar geçirdik. o üninin olduğu şehirde bense 200 km uzağında yaşıyorum.2. ayımızda bir kere yüz yüze görüştük yakınlaştık tatlı zamanlar yaşadık. sonrası full online. kız gerçekten çok seviyordu. çok ilgiliydi. bense tam öküzdüm. konuşmak isterdi ertelerdim. arardı maç var derdim. yaptıklarımın farkında değildim. köpek gibi pişmanım. sonunda 6. ay da ayrılmak istediğini söyledi. kendimi rezil hale getirecek kadar pişmanlık yaşadım aradım yazdım hep kestirdi attı. başta şans vermeyi düşündü. sonra vazgeçti. çok çabaladım hatta gözünde ezik hale geldim. en son ben istememesine rağmen yaşadığı şehre gittim. gittim bir buket gül aldım evine doğru gidiyorum masum masum. sonra aradım açmadı. bir kaç kez aradım engelledi. parkın birinde elimde bir buket gülle hiç gelmediğim şehirde mal gibi kalmıştım. üstüne üstlük aradığımda üniden ortak arkadaşlarımlaydı. kuzeni de oradaydı beni emri vaki davrandığımı söyleyerek sapık yerine koydu. yıkıldım. bir kadına o. demek gibi bir şey erkeği sapık yerine koymak. bir de o kadar insana küçük düştüm. ama o bir kez olsun tınlamadı. hayatından memnun. neyse benim bir de liseden sıra arkadaşım var aynı fakülteyi kazandık. kız arkadaşımla onu ben tanıştırmıştım. çok samimi güzel bir arkadaş çevresi olmuştuk. kız benden ayrıldıktan sonra ona 10 kez ulaşmaya çalıştım her seferinde beni reddetti. o da beni terk etti. yakın arkadaşım. ama bana yamuk yapıcak adam değil karakteri düzgün bir insandır. samimi arkadaş oldular işte. neyse ağlaya zırlaya evime dönmek için otogara döndüm. salak salak otobüsü izlerken önümde biri geçti. burnumun dibinden. yakın arkadaşımdı. selam dahi vermedi. bir de aynı otobüse bindik. yine selam vermedi. naptım kendisine onu da bilmiyorum. kız arkadaşıma yaptığım ilgisizliklerden dolayı mahcup hissediyorum. elimde değil çok seviyorum. kızsa hiç tınlamıyor. şimdi her yerden engel atmış. bir şans verse dünyanın en mutlu insanı yapmaya hazırım. konserler yemekler gezmeler... ama işte napacağımı bilmiyorum. ulaşma imkanım kalmadı. beni görmek de duymakta istemiyor. dayanamaz oldum. çok yoruldum. kız beni çok yanlış tanıdı kendi salaklıklarım yüzüne çok üzdüm gerçekten onu. o yüzden müstehak diyorum. ama geçmiyor 40 gün oldu uyuyamıyorum. yiyemiyorum. mutlu olamıyorum. elimden bir şey gelmiyor. ne yapmalıyım?