İntihar etmek kurtuluş mu değil mi?

Kendim çok tipsiz değilim galiba ama kendimi tipsiz görüyorum. Öyle iğrenilecek gibi değil ama bir kız bakıpta hoş demez. Umursamaz (kendime bakıyorum)
33 yaşındayım hiç sevgilim olmadı.
Hayattan soğudum. Sigaraya ve alkole başladım. Çok İyi bir mesleğim var ama mutsuzum. Kendimi dürüst bir insan olarak gördüm her zaman.
Her zaman kendim gibi olmaya çalıştım. Bunalımdayım. Ruhum daralıyor.
Herkesi yakışıklı görür oldum. Kendimi çok kötü görüyorum. Öyle miyim bilmiyorum.
Sanki bir suyun içinde yolunu bulmaya çalışan ama bulamayan bir balık gibiyim.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Kimsenin olmadığı bir yerlere gidip orada ölesim var.
Galiba benim gibiler yalnız yaşar, yalnız ölür. genel kültür konusunda iyiyimdir ama elde var sıfır. Hayat boyu rededilmekten özgüvenim düştü, Sürekli üzgünüm
Sadece ölünce neler olacağını bildiğimden yaşıyorum. Bir nedenim yok gibi.
Neyse fazla uzatnıyım sizinde görüşlerini alıyım dedim. Belki bir işe yarar. Ne dersiniz?