Kız arkadaşımın ayrılmak istemesi?

Onunla bir kına gecesinde davette tanıştık. Oncesinde zaten arada bakisiyorduk fakat en yakin oldugumuz o vakitti. Bu kizin hayati normal degildi. Annesi onlari terketmiş, babasi ve 2 kucuk kardesiyle yasiyordu. Ben bunu biliyor ve ona karsi daha babacan davraniyordum. İliskimiz o kina gecesinde basladi. Ben ona hicbir sekilde kirici tek bir kelam etmedim, etmemde. Cagin erkekleri gibi ona kisiliksiz hissettirmedim. Hep yuzu gulsun diye ugrastim. En ufak sorununda hemen koştum. Ama o bana soguk davrandi ben ise biraz daha sicak davrandim. Derdim onun mutlu olmasiydi yemin ederim baska bir derdim yoktu. Ona ara ara hediyeler aldim ufak ufak sevinsin yuzunde tebessum olsun istedim. Onun derdiyle dertlendim onun gulumsemesiyle guldum aglamasiyla agladim. Ama o ilk 2 hafta once babasiyla tartismis ve ayrilmak istedi. Saygi duydum agladim sizladim kendimce ama gece beni aradi dayanamiyorum sensizlige barisalim dedi. Kabul ettim. Bugun whatsappta cevrimici olmasina ragmen mesajlara bakmiyor, beni meraklandiriyordu. Aradim dedi dur konuscaz. Bekledim, bekledim donmedi. Dedi ben gidiyorum köye otogardayim. Bekle geliyorum dedim gelme dedi. Gittim ama yoktu. Kendine iyi bak dedi ve telefonu kapatti. İnstagramdan aradim acikti. İcim icimi yedi acaba birseymi yasadi diye ama bana yalan soyledigini biliyordum. Bir ton soz ettim ama tek kirici laf etmedim. Sevmeye tovbe ettim. Ben onu sevmekten baska bisey yapmadim. Aldatmadim, kirmadim, kisiliksiz hissettirmedim. Tek bir kotu soz bile etmedim. Ama o beni sevemedi. Cok aci cekiyorum ama biryandanda diyorum ki kendi kaybetti. Sizinde goruslerinizi merak ediyorum. Canim cok yaniyor.