aslında hikaye çok uzun ama kısa özetlemeye çalışacağım, İstanbul'da harika bir hayatım vardı, liseyi tamamen orada okudum arkadaşlarım.. akrabalarım.. çevrem.. hayatımdaki her şey çok güzeldi her zaman en kaliteli yerlerde yemek yerdim evimiz büyüktü çok güzeldi.. kısacası insan gibi yaşıyordum. geçen sene üniversite sınavında pek iyi bir derece yapamasamsa ortalama bir bölüme girmeyi başardım ama ailem bu bölümü bana yakıştırmadı ve yurt dışındaki üniversitelere bakmaya başladı.. mezuna kalmakta bir seçenekti ama lanet olsunki italyada bir üniversite bulduk ve oraya gerekli sınavlardan geçerek bir şekilde kayıt oldum. her şeyin güzel olacağını sanıyordum ama italyaya geldiğim anda her şey sarpa sardı.. ailem beni buraya bıraktı bir eve yerleştirdi ve türkiyeye geri döndü. burada bir evde üç kişi tanımadığım insanlarla kalıyorum, günde sadece 1 öğün dışarıdan yemek yiyorum.. hiç arkadaşım veya tanıdığım yok.. hocaların anlattığından bir şey anlamıyorum çünkü bölümüm yeni hocalarda tecrübesiz.. her gece keşke bir zaman makinası olsaydı da tercih dönemine gitseydim diye düşünmekten kafayı yiyeceğim artık.. ailem türkiyeye dönmemi istemiyor avrupadasın işte daha ne istiyorsun kafasındalar. tamam avrupa türkiyeye kıyasla daha iyi gözüküyor olabilir ama İstanbul gibi bir şehirden daha küçük bir şehire alışması kolay değil, hele hele benim için asla mümkün olamayacak bir şey.. bu siteyi ilk defa kullanıyorum belki bi akıl veren veya tavsiyesi olan çıkar diye. türkiyedeki iyi üniversitelere yatay geçişle geçilebiliyormuş notlarımı yüksek tutarsam sanırım.. bunu deneyebilirim ama ailemi türkiyeye geri dönme konusunda nasıl ikna edeceğim bilmiyorum.. buraya gelmem için çok para harcadılar ve şimdi hepsi az çok boşa gitmiş olacak.. bunları düşünmekten delirme noktasına geldim artık. bunları böyle yazdım içimde kalmasın diye belki bir işe yarar.
Yalnızlıktan kafayı yiyorsun gibi geldi bana. Küçük bir şehirde olabilirsin de, olabildiğince sosyalleşmeye çalış çok da kötü olamaz diye düşünüyorum
0 0 0 0yazmaya biraz utandım ama mecbur yazacağım, İstanbul'da çok zengin ve lüks bir hayatım vardı. burada en basitinden geceleri üşüyorum doğalgaz yok.. çevrem yok.. kafayı dağıtıp gidip bi kahve içmek istesem öyle bir yer yok şaka gibi ama gerçek. istanbuldayken hayatım krallar gibiydi ve şu an içim kan ağlıyor nereden nereye geldim diye. yarın bir gün bi şey olsa ölsem gözüm açık gitmem herhalde o dereceye geldim sadece 1 ayda. yapamıyorum burada…
Kanka şu ekonomide yurtdışında okumandan anlaşıldı zaten zengin olduğun da.. Daha konforlu bir eve geçme imkanın yok mu? Bir de orada nasıl içip kafa dağıtmalık mekan yok ya? Bilmiyor olma ihtimalin?
daha konforlu bir eve geçmek için çok ev aramam lazım. emlakçılar gezmem lazım. ama bunlara gerçekten gücüm yok artık 2 haftadır derslere gidemiyorum yataktan çıkamıyorum.. 1 ay sonra okul araya girecek yaklaşık 3 hafta türkiye’ye ailemin yanına döneceğim ama sadece 3 hafta. o anı bile iple çekiyorum ama o 1 ay nasıl geçecek bilmiyorum. kaybettiğim hayatıma mı yanayım.. çaresizliğime mi yanayım.. yalnızlığıma mı yanayım.. cidden öldüm bittim ben ya.
Diğer Görüşler İçin Aşağı Kaydır
Senin Görüşün Nedir? Hemen Üye Ol!Benzer Sorular
Kızlar & Erkekler Ne Diyor?
2 1Yine harika bir hayatın olabilir her şey senin elinde.
0 0 0 0Yok tavsiye. Tekrar oku
0 0 0 0Bozulmuş
0 0 0 0
Bi’Bot Seçimi
Çok Süper Görüş